از هر گلوله یک پرنده کشته میشود.هزار پرنده پرواز میکند.
در مملکتی که در اون ارزش پول هرروز پایین می آید
باید انتظار بالا رفتن سرهای بیشتری از طناب دار داشت.
به احترام آزادی یک دقیقه سکوت کردیم ولی خوابمان برد . چگوارا..
فراموش کرده ام.تاریخ آخرین خبر خوبی که خوانده ام یا شنیده ام....
خبرهای خوش ازین سرزمین روی گردانند...
این روزها فقط میشنویم از فقر .تورم .بیکاری.تحریم.اختلاس و تشویش.زلزله تخریب .زندان و تهدید...
راستی چه کسی آخرین خبر خوب این مملکت را به ییاد می آورد؟.
ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
به تماشا سوگند و به آغاز کلام و به پرواز کبوتر در ذهن واژه ای در قفس. است. ایران و مردمش همیشه دغدغه ی من بودن و خواهند بود. همیشه پی فرصتی واسه دردودل بودم. شایدم میخواستم حرفامو به گوش حداقل یه نفر برسونم. به خارج زیاد سفر کردم.اما اینقدر احمقم که واسه رسیدن به ایران لحظه شماری میکردم.آخرشم جز خاکروبه ی حسرت چیزی سوغاتی نمیاوردم. این وبلاگ واسه اینه که نوشته هامو یا هرچیزی که باهاش همدردی میکنم با شما در ارتباط بذارم. امیدوارم خوشتان بیاد.نظر گذاشتی یا نذاشتی میل خودته. فیلترم اگه شدم جای تعجب نیست. به امید روزی که همه با هم شاد و آزاد در کشوری آباد و دموکرات خوی نیکو ی آریایی خود را اشاعه دهیم. پ.ن.:ملتی که کتاب نخواند همه ی تاریخ را تجربه میکند.... پ.ن 2:راستی یه سایت دیگه ام دارم که با این زمین تا آسمون فرقشه.خواستید سربزنید. www.forgirl.loxblog.com
اطلاعات کاربری
آرشیو
آمار سایت
کدهای اختصاصی